Dag 13, 9 mei 2013 Zanzibar
Door: Mesu en LUC
Blijf op de hoogte en volg Mesu
09 Mei 2013 | Tanzania, Zanzibar
Om 9.00 u vertrokken voor ons snorkeluitje. Gelukkig een kort tochtje... dachten we; helaas niet aan de Tanzaniaanse tijd gedacht :-( In plaats van 45 minuten duurde het tochtje 2 uur....
Onderweg zagen we scholen dolfijnen!!!
Het snorkelen was erg mooi. Helaas bleek die prikkende sensatie in het water van kwallen te komen.... zodat we uiteindelijk allemaal onder de beten zaten en we misschien maar een half uur in het water hebben gelegen.
We legden de boot voor de lunch aan voor de kust. Wadend door de zee kwamen we aan op een prachtig wit zandstrand.
Het zand voelde heel bijzonder. Het voelde aan als een soort pudding heel luchtig. Het "zand" ontstaat door een vis die aan het koraal knaagt. Je zakt er heel diep in weg.
De lunch was erg lekker.
Op de terugweg hees de bemanning de zeilen... vermoedelijk omdat de benzine bijna op was. We kwamen echter geen meter vooruit. Tot overmaat van ramp begon het verschrikkelijk te gieten en bleek het afdakje waaronder we gingen schuilen zo lek als een mandje.....
Door de aanvoer van nieuwe benzine van land (het bootsmaatje ging het water in en ging zwemmend benzine halen) kwamen we daarna wat sneller vooruit en uiteindelijk op onze bestemming aan!
's Avonds was ons afscheidsdiner; een gigantisch buffet met heerlijk eten.... en fijne woorden.
Onderweg zagen we scholen dolfijnen!!!
Het snorkelen was erg mooi. Helaas bleek die prikkende sensatie in het water van kwallen te komen.... zodat we uiteindelijk allemaal onder de beten zaten en we misschien maar een half uur in het water hebben gelegen.
We legden de boot voor de lunch aan voor de kust. Wadend door de zee kwamen we aan op een prachtig wit zandstrand.
Het zand voelde heel bijzonder. Het voelde aan als een soort pudding heel luchtig. Het "zand" ontstaat door een vis die aan het koraal knaagt. Je zakt er heel diep in weg.
De lunch was erg lekker.
Op de terugweg hees de bemanning de zeilen... vermoedelijk omdat de benzine bijna op was. We kwamen echter geen meter vooruit. Tot overmaat van ramp begon het verschrikkelijk te gieten en bleek het afdakje waaronder we gingen schuilen zo lek als een mandje.....
Door de aanvoer van nieuwe benzine van land (het bootsmaatje ging het water in en ging zwemmend benzine halen) kwamen we daarna wat sneller vooruit en uiteindelijk op onze bestemming aan!
's Avonds was ons afscheidsdiner; een gigantisch buffet met heerlijk eten.... en fijne woorden.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
